Kennelijk onredelijk ontslag

Om te voorkomen dat werknemers zomaar worden ontslagen, zijn werkgevers sinds 2014 verplicht om het ontslag te motiveren als een werknemer daarom verzoekt.

Bovendien is een ontslag dat kennelijk onredelijk is, verboden. Deze bepalingen worden geregeld in de collectieve arbeidsovereenkomst nr. 109 (CAO nr. 109) betreffende de motivering van het ontslag.

Motivering van het ontslag

overeenkomstig artikel 3 CAO nr. 109 hebben ontslagen werknemers het recht om de concrete redenen te kennen die tot hun ontslag hebben geleid. Een ontslagen werknemer die de motivering wil kennen van zijn ontslag, kan hiertoe een verzoek richten aan zijn werkgever.

Dit gebeurt door middel van een aangetekende brief. Het verzoek tot motivering van het ontslag kan worden gedaan tot 2 maanden na beëindiging van de arbeidsovereenkomst. De werkgever die dergelijk verzoek ontvangt, krijgt op zijn beurt ook een termijn van twee maanden om de concrete redenen van het ontslag bij aangetekende brief mee te delen.

Indien de werkgever spontaan overging tot het schriftelijk meedelen van de redenen van het ontslag, dan is hij niet verplicht om het verzoek van de werknemer te beantwoorden. Dit onder voorwaarde dat de werknemer uit deze mededeling de concrete redenen die hebben geleid tot zijn ontslag, kan afleiden.

Sanctie? Wanneer de werkgever het aangetekende verzoek van de werknemer negeert of de concrete redenen van het ontslag niet op de correcte wijze meedeelt, dan is de werkgever een boete van 2 weken loon verschuldigd aan de werknemer (artikel 7 CAO nr. 109). Deze sanctie is niet van toepassing indien de werkgever de concrete redenen van het ontslag uit eigen beweging schriftelijk heeft meegedeeld.

Het kennelijk onredelijk ontslag

Artikel 8 CAO nr. 109 omschrijft een kennelijk onredelijk ontslag als “een ontslag van een werknemer die is aangeworven voor onbepaalde tijd, dat gebaseerd is op redenen die geen verband houden met de geschiktheid of het gedrag van de werknemer of die niet berusten op de noodwendigheden inzake de werking van de onderneming, de instelling of de dienst en waartoe nooit beslist zou zijn door een normale en redelijke werkgever”.

Enkel in volgende gevallen kan een werknemer dus worden ontslagen:

• De werknemer is niet geschikt om de functie uit te oefenen;
• De werknemer gedraagt zich niet;
• Het ontslag is noodzakelijk omwille van noodwendigheden inzake de werking van de onderneming.

Om na te gaan of er geen sprake is van een kennelijk onredelijk ontslag, wordt bovendien gekeken naar wat een normale en redelijke werkgever zou doen in dezelfde omstandigheden. Indien een normale en redelijke werkgever dezelfde werknemer in dezelfde omstandigheden niet had ontslagen, dan is er sprake van een kennelijk onredelijk ontslag.

Sanctie? In geval van een kennelijk onredelijk ontslag, is de werkgever een schadevergoeding van minimaal 3 weken loon en maximaal 17 weken loon verschuldigd aan de werknemer (artikel 9 CAO nr. 109). De hoogte van de schadevergoeding is afhankelijk van de ernst en de omstandigheden van het kennelijk onredelijk ontslag.